Драги пријатели,

од 01.06. до 18.06.2023 во галерија ОСТЕН е поставена самостојна изложба на акварели од грчкиот уметник Пантелис ЦАЦИС со наслов „Природата како огледало“. 

Ве очекуваме!

За изложбата:

Чудото на сликањето го открив на единаесет години: со бои се чувствував слободно да ги изразам своите чувства и мисли кога гледам во реалниот свет. Наскоро ме интересираше да ја откријам убавината на природата и во нејзиниот макрокосмос да го следам она што остана скриено од мене во брзањето на секојдневниот живот. Сакав да ги запознаам тајните на животот и природата, не како научник, туку од естетско-филозофска гледна точка. И поставував прашања: зошто природата е таква каква што е, која е нејзината смисла и употреба за луѓето? Набрзо сфатив дека тоа е нашата егзистенција. Последователно, ова резултираше со прашањето: Што можеме, не, што мора да направиме за неa за да ja заштитиме, а не да ja уништиме. Со отворени очи и сите мои сетила, се обидувам да го согледам светот околу мене, да им пристапам на неговите елементарни сили во моите уметнички дела, да го трагам најмалото во големото и најголемото во секојдневната работа. Притоа, ги следам моите чувства и ми беше и е зачудувачки до ден-денес: уметноста, во својата неограничена слобода, може да открие многу повеќе од она што мислиме дека генерално го перципираме и истражуваме. Тоа е само уметност, она што може да ја опише широчината на природата и, за уметникот и гледачот, секогаш потсетување на нејзината моќ и во исто време нејзината кревкост. Во мојата работа ги обработувам моите впечатоци и сензации преку различни техники на сликање со цел да ги направам контрастите  живописни. На овој начин ми е можно да го обработам мојот поглед на нештата, моите искуства и да ги поттикнам гледачите на мојата работа да гледаат повнимателно и постојано.
Макрокосмосот на светот во неговата непрегледна природа, неговата еруптивна моќ и постојаните промени, тоа се теми кои се резервирани за моето сликање на платно. Очигледно се создаваат апстрактни формации кои го одразуваат мојот поглед на суштината на една тема, колку што можам. Понекогаш ја ставам мојата визија за макрокосмосот во врска со реалните слики на животната средина на мојата земја, кои ги ставам во основа како делумно сè уште видлива почетна точка за моите светови во боја. Во секој случај, ми требаат средства за нанесување силна боја на платно или дрво за да и ја дадам потребната енергија на сликата и да се заземјувам. Набљудувањето на убавината на оваа земја, пак, како што го рефлектирав како вистинско искуство и како идеја за прекрасен свет и која секогаш се надоврзува на идеален пејзаж, тоа не можам да го изразам со боја на платно. Морам да користам пигментни бои на хартија кои се растворени во течности како вода. Само со техниката на водена боја можам да ја визуелизирам леснотијата на очекуваната атмосфера, но и нејзината кршливост.
Она што јас го гледам како уметник, оваа дополнителна реална видливост, не мора секогаш да биде „само“ убаво, туку секогаш возбудливо. Со моите уметнички дела сакам да поттикнувам дискусија за можностите и бездните во справувањето со природата. И го повикувам гледачот да размисли за себе, за состојбата на светот и за последиците од нашите постапки или пасивност. Со мојата концептуална структура во слики и акварели, би сакал да ги разјаснам врските помеѓу природата во просторот и времето. Треба да ја изостриме нашата перцепција за да го разбереме Хераклитичкиот закон дека сè е поврзано со сè.
Само ако го препознаеме овој принцип, можеме да научиме да разбереме дека неопходната промена секогаш може да се случи само од човечкото суштество, во кое се рефлектира сета бесконечност. Се разбира, тоа може да предизвика страв, но создава надеж, бидејќи душата и духот на човекот се неисцрпни во својата променливост.

Пантелис ЦАЦИС